Głośniej! Rozmowy z pisarkami.

Głośniej! Rozmowy z pisarkami. To zapis dziesięciu wywiadów. Głównymi tematami rozmów przeprowadzonych przez Agnieszkę Drotkiewicz i Annę Dziewit-Meller są feminizm, oraz literatura.

Pisarki z którymi rozmawiały obie panie są osobami z całą pewnością mądrymi, mającymi do powiedzenia wiele, nie boją się mówić otwarcie i głośno o tym co je boli, co im się nie podoba, co według nich należy zmienić. 

Lektura tej książki nie jest czasem zmarnowanym, dowiedziałam się wielu nowych rzeczy, m.in. mogłam choć trochę poznać państwa którymi dotąd nie bardzo się interesowałam np. Ukrainę, Litwę, Austrię. Dowiedziałam się trochę o obecnej sytuacji w tych państwach, o literaturze i twórcach ważnych dla nich. 

Dzięki wywiadowi z Michałem Witkowskim lepiej zrozumiałam treść czytanego niedawno Lubiewa. Z resztą kupiłam tą książkę przede wszystkim dlatego że, moją uwagę przyciągnęła dość prowokująca okładka z tym pisarzem na froncie. 

Czy zatem książka mi się podobała? Niestety nie mogę odpowiedzieć twierdząco. W pewnym momencie przestałam odbierać to co mówiły pisarki jako krytykę, ale jako zwyczajne narzekanie. Zaczęłam się zastanawiać, czy te osoby są kiedykolwiek z czegokolwiek zadowolone. Czytanie tych wywiadów jeden po drugim było dla mnie niestrawne. Nieustannie towarzyszyło mi uczucie lekkiego rozdrażnienia. Zabrakło mi równowagi. Od początku do końca podobał mi się jedynie wywiad z Ewą Kuryluk. Mądra i pogodna osoba. Oprócz marudzenia dość irytująca była egzaltacja zarówno bohaterek wywiadów, jak i dziennikarek, które je przeprowadzały. Jestem osobą prostą i powiem prostym językiem: czuć było klimat „ą” „ę” .