Wielka Czwórka czyli międzynarodowa grupa przestępcza pragnąca zdobyć władzę nad światem… No to Agatha poszalała. Motyw jak z kreskówki.
Poirot niby ten sam, a jednak inny, przyzwyczaiłam się do Herculesa siedzącego w fotelu, wytężającego swoje szare komórki i w ten sposób rozwiązującego zagadki, a tutaj biedny staruszek ciągle w ruchu, wiecznie gdzieś się spieszy, skacze z kontynentu na kontynent. To nie jest styl działania Poirota.
Numer czwarty bardzo kojarzył mi się z Arsene Lupinem, mistrzem charakteryzacji.
Akcja wartka, pełna nieoczekiwanych zwrotów, miejscami zaskakująca, generalnie jest dobrze, ale po A. Christie spodziewam się dużo więcej. Wielką Czwórkę zaliczam do jej mniej udanych pozycji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz